donderdag 5 februari 2009
zaterdag 26 juli 2008
25 juli 2008
Ik was weken onbereikbaar (zat in een zeer afgelegen gebied waar geen auto's naartoe gaan). Vandaag ben ik even in de stad omdat ik nieuwe schoenen nodig heb nadat mijn oude het hebben begeven. Blij alvast dat ik tot hier geraakt ben want met een veel te oud busje, een veel te jonge chauffeur, gevaarlijke wegen langs afgronden en een kotsende dame voor me is dat altijd spannend... T'leven hier gaat zijn gang zoals dat gewoonlijk gaat in het Ethiopische hoogland. Met het team zitten we nu een een dorpje Ayba genoemd en bestuderen we de gelijknamige vallei die hoog tussen de 3500 m hoge toppen hangt. T'is er een prachtig zicht wanneer je een van de toppen beklimt en mijlenver rondom je ziet. Het werk gaat vooruit maar nu al begin ik in te zien dat ik niet zal rondkomen, voornamelijk omdat het organisatorische nogal wat tijd in beslag neemt.
Voor de rest, wat achterop op een paardenkar zitten en wuiven naar de lachende mensen, ravijnen meten tot je er bij doodvalt, huwelijksaanzoeken in het dorpscafé, koffie drinken in de boer zijn hut, een half miljard vlooienbeten, meten meten meten, slapen in wel erg primitieve omstandigheden: toen we in Ashenge een compound vonden moest in een van de kamers de koe nog weggehaald worden, tof tof, dat werd dan onze keuken; geen sanitair (bosjes dus, maar die stomme honden altijd); geen tafels nog stoelen, niets eigenlijk, we zitten altijd op de grond of op stenen, en af en toe moet ge dan de kippen van uw bord wegjagen; een os zien rollen van een steile helling, een dode ezel die wordt opgegeten door een hond, vloeken op GPS problemen, nog niet ziek geweest (hopelijk brengt dit geen ongeluk), opstaan om half zeven,
allez ge snapt het 'het leven zoals het is op den ethiopischen buiten'
Vanaf vandaag zal ik weer 2 weken niets kunnen laten weten.
Groeten, Amaury
Voor de rest, wat achterop op een paardenkar zitten en wuiven naar de lachende mensen, ravijnen meten tot je er bij doodvalt, huwelijksaanzoeken in het dorpscafé, koffie drinken in de boer zijn hut, een half miljard vlooienbeten, meten meten meten, slapen in wel erg primitieve omstandigheden: toen we in Ashenge een compound vonden moest in een van de kamers de koe nog weggehaald worden, tof tof, dat werd dan onze keuken; geen sanitair (bosjes dus, maar die stomme honden altijd); geen tafels nog stoelen, niets eigenlijk, we zitten altijd op de grond of op stenen, en af en toe moet ge dan de kippen van uw bord wegjagen; een os zien rollen van een steile helling, een dode ezel die wordt opgegeten door een hond, vloeken op GPS problemen, nog niet ziek geweest (hopelijk brengt dit geen ongeluk), opstaan om half zeven,
allez ge snapt het 'het leven zoals het is op den ethiopischen buiten'
Vanaf vandaag zal ik weer 2 weken niets kunnen laten weten.
Groeten, Amaury
zondag 27 januari 2008
Eerste terreincampagne...
Voila, mijn eerste bezoek aan Ethiopië zit er op! Om jullie te laten proeven van wat je daar zowat te zien krijgt, schotel ik jullie hieronder een reeks veelzeggende foto's voor. Ethiopië is wat jullie hier te zien krijgen en verschilt op de meeste vlakken van wat wij hier gewoon zijn. Het was alvast een onvergetelijke ervaring om een stapje in die derde wereld te zetten. Voor de verhalen achter de foto's zal je bij mij moeten zijn! Groeten, Amaury
Abonneren op:
Posts (Atom)
